Δρέποντας την αιώνια λιακάδα ενός μή καθαρού μυαλού.
Κάποτε θα χαθώ μέσα στα σύμπαντα χάη,
Μέσα σ' αυτό που οι εκάστοτε ζωντανοί θα ονομάζουν Ιστορία ή ιστορία. Λεπτομέρειες...
Θα χαθώ τέλος πάντων μέσα σε σύμπαντα χάη,
Μέσα σε χρώμα ασήμι και οινόπνευμα και σύννεφα ωσανάγλυφα˙
ονειρευόμενος ένα κόσμο πιό σκεπτόμενο, πιό δίκαιο,
και γυναικεία δάχτυλα ποδιών.
Τι μαλάκας!
4 σχόλια:
Πολύ ρομαντικό σε βρίσκω τελευταία;
Βρίσκεις; Μήπως ο Ερμής μου μπήκε στην Αφροδίτη;
Μπα, πιο πιθανό είναι να μπήκε το νερό στο αυλάκι.
Λευτερια στον Ψωμιάδη! Venceremos στοιχηματάκηδες όλου του κόσμου ενωθείτε...
Δημοσίευση σχολίου