Blog-Επιταγών

Απ’ τις ράχες της δόξης έρχομαι.
Έννοια σου και θα γυρίσει ο κόσμος. Μου τό ‘πανε χθες καθώς με είδαν να γυρνώ ξυπόλητη μέσα στις Αγορές και ν’ αγοράζω λόγια απ’ το ψάθινο πανέρι της Ιστορίας. Μου τό ‘πανε τα στεγνωμένα αίματα που το μόνο που τους απόμεινε πιά είναι να λεν τη ζωή σου. Θα γυρίσει λέει ο κόσμος. Όσο φτωχαίνεις τόσο να χαίρεσαι. Ότι ο ποιητής δεν ομιλεί με όρους τρέχοντος πολιτισμού…


Απ’ τις ράχες της δόξης έρχομαι.
Εκεί όπου εκτυφλωτικά λαλούν τα αηδόνια κάποιο άσμα ανήκουστο από εποχές πανμακρινές. Εκεί που χρυσώνει ο ήλιος την πέτσα της θάλασσας κι ανοίγεται η ψυχή τόσο που χάνει τα μάτια. Κι ανοίγεται η άκρη της φλόγας ως πέρα που πιάνει ο νους το ακατέργαστο σύνορο που χωρίζει τα κοινά απ’ το Επέκεινα.



Εκεί η φωτιά κι ο Ιούδας που καταπρόσωπο επέταξε τ’ αργύρια
Εκεί κι εγώ. Παίζουσα μες στα καπνισμένα θυσιαστήρια.



Εκεί με λέγανε Γιουδήθ…