Ροτζέριου του ομολογητού
1.
Πρώτα πρώτα άφηνα τους άλλους να μιλήσουν.
Κι όταν έφευγαν (καθ’ ότι εκ πεποιθήσεως έμενα πάντα τελευταίος)
έκανα τη διαλογή ανάμεσα στους πεσμένους κάλυκες
μαζεύοντας το άσκαστο μπαρούτι.
Έτσι που λέτε μπήκα στην απατεωνιά.
Επίσημο επάγγελμα κατά τας Αρχάς:
Ιδιοκτήτης καθαρτηρίου σιωπής.
2.
Δεν είχα εξ άλλου και τίποτα να χάσω
μιας και ότι νόμιμο είχα επιχειρήσει
σκούνταφτε σε μια Δημοκρατία γνωριμιών και ιδιοτήτων
χιλίων δυο και άλλων τόσων ταχυτήτων.
3.
Ούτως ή άλλως πάλι, οι ιδιότητές μου δεν ενδείκνυντο
για τις κατάλληλες γνωριμίες με τους πάσης φύσεως πορτιέρηδες
της εν Ελλάδι ζωής.
Θαυμάστε:
Εσωτερικός περιηγητής, ανειδίκευτος ερευνητής, ωρομίσθιος εξιστορητής τραγελαφικών
ιστοριών, εκτιμητής γυναικείων ταλέντων, γελωτοποιός σε νυχτερινό πεζόδρομο,
συντηρητής αποληθωμένων στιγμών, γευσιγνώστης ξημερωμάτων, ακροατής καψούρηδων
ανδρών, ερασιτέχνης ποδοσφαιριστής, νυχτοφύλακας αιωρούμενων ονείρων, διακοσμητής
στον Παράδεισο, μπάρμαν στην Κόλαση, καταγραφέας μεθυσμένων διαλόγων σε
ξενυχτισμένα πατσατζίδικα, αρχιμάστορας στο γιοφύρι της Άρτας, επαγγελματίας
ανησυχούντας, υπάλληλος σε χώρο υγειονομικής ταφής μύθων και πολλές άλλες δουλειές
του ποδαριού έφεραν το ζείν μου σε ηλικία ανθρώπου.
4.
Δημιούργησα βέβαια μέσα σ’ όλα αυτά πολλές συντροφιές.
Έφτασα μάλιστα, θυμάμαι, τους 3.556 φίλους!
Έπειτα άφησα στην άκρη τους στείρους συναισθηματισμούς
και το marketing της προσωπικότητάς μου
για να ανακαλύψω την αλήθεια:
Όσο περνούν τα χρόνια, οι παρέες γίνονται πηγαδάκια.
5.
Ένα βράδι λοιπόν σε κάποιο απ’ αυτά τα πηγαδάκια άκουσα να λένε:
«Η διαφορετικότητα περνάει μέσα από τη θάλασσα της κοινωνικότητας˙
η μοναξιά φιλενάδες μου δεν είναι άλλο από τα μπρατσάκια
του κλαψιάρικου μωρού. Εκεί σε θέλω κάβουρα.»
Θυμάμαι μάλιστα συμφώνησα και έριξα μες στο στόμα μου τον κουβά
για ν’ ανεβάσω τη φωνή μου και να πω.
6.
Η μοναξιά ποικίλλει στην εκκίνηση. Ενίοτε μάλιστα
εξηγείται και παθολογικώς, καθώς λένε.
Όμως να το ξέρετε, πάντα καταλήγει σε μαζοχισμό
και μάλιστα εν ώρα ανόρεκτου αυνανισμού.
Θυμάμαι συμφώνησαν με τη σειρά τους. Με κάλεσαν στο πηγάδι τους
μα εγώ έπρεπε να είχα ήδη φύγει για μιαν άλλη εποχή.
7.
Όπερ εγένετο.
Σκαρφάλωσα δειλά και άνοιξα τα μάτια να κοιτάξω τους νέους καιρούς.
Οι άνθρωποι γύρω μου τρομοκρατημένοι˙
καίτοι ακόμη στον κόσμο τους
το σκουλήκι του αύριο τους κατέτρωγε την ψυχή.
Επρόκειτο λοιπόν για μια εποχή που ανέτρεπε κάθε είδους τάξη.
Κι εκεί που οι περισσότεροι έβγαιναν με πόνο από τα δεδομένα τους
κάποιοι άλλοι απλά ελευθερώνονταν από αυτά…
14 σχόλια:
Μετά από απαίτηση πολλών αναγνωστών (πολλών επί δύο μάλιστα) οι αναρτήσεις προχωρούν παρακάτω :)
Σας ευχαριστούμε γιατί με την εξήγηση μας κάνατε να χαμογελάσουμε:)
Οι πολλοί αναγνώστες
Βγάλε τον Λειβαδίτη από μέσα σου...Η επαγγελματική σου σταδιοδρομία εξαιρετική...Εγώ θα σε προσλάμβανα, καθότι ψάχνω προσωπικό για εξόρυξη τουγκτσένιου στη σελήνη και πληροίς τις προδιαγραφές κυρίως γιατί υπήρξες νυχτοφύλακας αιωρούμενων ονείρων...
Δέχομαι! Χρειάζομαι διαβατήριο για Σελήνη ή πας με την καινούργια ταυτότητα;
Με σένα δεν τίθεται ζήτημα. Αν υπήρξες συμπολίτης του Ψωμιάδη, πηγαίνεις όπου θες χωρίς πρόβλημα...Μάκης ουμπερ άλλες!
με το Μακόσημο;
και με Μακι-ντος...
Στη Σελήνη θα συστηθώ τότε ως Σκωτσέζος, Μακ-Κούρτις
Α μπράβο...Κι ερχόμαστε τώρα σ'αυτό που ήθελα να σου πω απ' την αρχή: μπορείς να μου βάλεις ένα ουίσκι;
το παιδί με τα γυαλιά έδωσε παραγγελιά. μια πέρδικα στο νεαρό!
Οκ, Μακ Κούρτις. Και μετά το σκοτσέζικο ουίσκι, που μπορώ να κάνω ένα ντους(σκοτσέζικο, επίσης)
Στις ειδήσεις!
Γιατί; Κράτησε ο διαιτητής και άλλη καθυστερηση στο Ξάνθη Παναθηναϊκός; Πες μου την αλήθεια! Έληξε το παιχνίδι;
ωραίο!
μπράβο ρε θανάση..
Δημοσίευση σχολίου