3.12.10

Μεθύσκων αναμένων αερόπτερος ου'ι'σκάς

α. Άν τα ήδη πεσμένα μήλα φτιάχνουν στοίβα ως το ύψος των κλαδιών της μηλιάς, τα καινούργια μήλα, παρ' ότι παραγινωμένα, παραμένουν στα κλαδιά.
Η ισχύς της πίεσης, εν προκειμένω, καταλύει τους Νόμους της Βαρύτητας.
Κι άν με ρωτάς για τις Επαναστάσεις των λαών και των ανθρώπων, σου λέγω τούτο:
Έμπνευση-Απόγνωση-Ψυχραιμία
σε ισόποσο περίπου βαθμό και με την ώρα του, ίσως, το καθένα.
Άν κάτι ελιπεί στο μίγμα των καιρών, θα το χαρακτήριζα Έμπνευση.

β. Ω, ανερυθρίαστη ερυθρότητα της Αγάπης.
Η ες αεί εναπομείνασσα αιτία.

γ. Κι ω, αναρίθμητες ζωές που χάνεστε απλά
εξειδικεύοντας της γενικότητες αυτού του κόσμου.
Δεν έχω μεριά να σας κρίνω...

δ. Κοίταξε να δεις κύριε ποιητή νούμερο τάδε χιλιάδες...
Περνώντας στην αποτίμηση είσαι απλά ένας αιμοδότης του Λόγου.

ε. Όχι σκουπίδια όχι πλαστικά στις αμμουδιές του Ομήρου.
Για να χαρούμε όλοι μας κι αυτό το...

2 σχόλια:

Penny είπε...

και να σαι αιμοδότης παεί καλά, αιμοδιψής βρυκόλακας να μην είσαι..

Ένας εκ των Δυο! είπε...

προ πάντων Πέννυ...
αν και εδώ μιλώ για τα γράμματα καθ' εαυτά.

ΟΙ ΑΝΑΓΝΏΣΤΕΣ ΜΑΣ ΠΕΘΑΊΝΟΥΝ ΠΡΌΩΡΑ.
(Σε αυτό οφείλονται και τα μηδενικά στα σχόλια)