8.3.10


Εσύ βλέπεις κατευθείαν το ποίημα. Το διαβάζεις δηλαδή. Αποσπασματικά μπορεί να σού 'ρχεται και τίποτα.



Όμως κοίτα τί προηγείται. Πόσες ενδιάμεσες εικόνες.. Πόσες ενδιάμεσες εικασίες.. Πόση ενδιάμεση δουλειά..
Να μπουν θεμέλια, τσιμέντα κλπ... να μπουν σίδερα... τούβλα... σοβατζής... να ρθει ο ηλεκτρολόγος... να μπει ο υδραυλικός...
Όλα αυτά απαιτούν χρόνο. Κι ο χρόνος είναι χρήμα. Κι ήταν από πάντα η εποχή της καβάτζας ΜΕΓΑ ΛΑ'Ι'ΚΕ μου. Γι' αυτό ο κόσμος δεν θα μάθει και δεν θα αναγνωρίσει ποτέ την αξία του πλανόδιου θεωρητικού. Την αιώνια λιακάδα ενός μή καθαρού μυαλού...

5 σχόλια:

Χ2 είπε...

σπέσιαλ

http://www.youtube.com/watch?v=7EYXh_axIuI

Ένας εκ των Δυο! είπε...

χαχα! όχι σπέσιαλ, καρασπέσιαλ! στην εποχή της ταβέρνας μας με πήγες! εγώ σέρβιρα τα ποτά!! "τί θα πιείτε;" :)

Ένας εκ των Δυο! είπε...

Τέλη 80's...

Ανώνυμος είπε...

Οι "πλανόδιοι θεωρητικοί" δεν υπάρχουν πια, τους πάτησε το τρένο.

...
και δεν θα υπήρχε καλύτερη φωτο για αυτή την ανάρτηση απο το (εδώ και πολλά χρόνια) κλείστο μαγαζάκι στη κάθετη της Αγ. Δημητριου με το όνομα "ΓΕΝΝΗΤΩΡ ΙΔΕΩΝ" και το αυτοκόλλητο "ΕΝΟΙΚΙΑΖΕΤΑΙ" σε δραχμές ακόμη ...


Ο άλλος εκ των δύο.

Ένας εκ των Δυο! είπε...

Δεν έχει παντού σιδηροδρομικό δίκτυο :)

Τί ν' απόγινε εκείνο άραγε; Δεν το βγάλαμε μια φωτό τότε γμτ.

ΟΙ ΑΝΑΓΝΏΣΤΕΣ ΜΑΣ ΠΕΘΑΊΝΟΥΝ ΠΡΌΩΡΑ.
(Σε αυτό οφείλονται και τα μηδενικά στα σχόλια)