Τοποθετώ τη ζωή μου ανάμεσα σε ολιγόλεπτα - βία μονόωρα
διαλείμματα
από τη μιά στην άλλη υποχρέωση
ή "υποχρέωση."
Πιεσμένος, εώς τε και πεπιεσμένος, ων
τραβώ τη νύχτα απ' τα μαλλιά μέχρι να βγάλει χρόνο
τραβώ τη νύχτα απ' τα μαλλιά ώσου να βγάλει μέρα.
8 σχόλια:
"Τράβα μαλλί ανεβαίνουμε"
"Λίγο ακόμα να σηκωθούμε λίγο ψηλότερα"
"Θα ρθει άσπρη μέρα και για μας"
και λοιπά άσματα μπας και υψώσουμε το ηθικό του ποιητή..
Και τρία ρητορικά ερωτήματα, για την τροφή του νου,που εδώ που τα λέμε, καλύτερα να τον αφήνουμε και λίγο νηστικό:
1)Πότε καταφέραμε να αποκτήσουμε τόσες υποχρεώσεις, μωρά-παιδιά;
2)Πόσο υποχρεωτικές είναι αυτές οι υποχρεώσεις τελικά και πως ξεφύτρωσαν;
3)"Τι έγινε ρε παιδιά;"(κλεμμένο από Απαράδεκτους αλλά τελικά έμεινε αναπάντητο κι αυτό)
Εσύ που ρωτάς, ξέρεις να μας πεις κι εμάς;
Το μόνο που ξέρω και δεν θα πάψω στιγμή να το υποστηρίζω είναι οτι για όλα φταίνε οι άλλοι, η άδικη η κοινωνία και το Πασόκ.
Α, έλα βρε Πέννυ, εσύ είσαι; Δε σε κατάλαβα έτσι από μακριά που γράφεις και ήμουν έτοιμος τώρα να γίνει μεγάλο πατιρντί. :))
Δεν αναζητώ ευθύνες παιδί μου...
Τις έχω μοιράσει από καιρό αυτές και έχω κι εγώ κομμάτι στη βασιλόπιτα.
Άσε ήσυχο το Πασόκ να παράξει έργο. Τί ζήτησαν οι άνθρωποι; 100 μέρες. Και τώρα άλλες 100. Και άλλες 100 μετά και πάει λέγοντας... Θέλει υπομονή και αποχαύνωση η ευημερία!
''Καθε μερα μαγειρευω πατατες, εχω χασει τη φαντασια μου''...
γινονται γρηγορα και μου αρεσουν.
Συγγνωμη αλλα αυτο μου ηρθε διαβαζωντας τα παραπανω και το ξεφουρνισα.
Νομιζω ωστοσο οτι η συγχρονη ελληνικη κονωνια αν ηταν φαγητο θα ηταν πατατες τηγανητες. Διασκεδαστικη μεν, ανθυγιεινη δε. Σβελτη μεν σε μερικα, δυσκοιλια δε σε ολα. Με υψηλο ενεργειακο πειεχομενο μεν, αλλα που συνηθως χρησιμοποιειται ωστε να φερει ανεπιθυμητα αποτελεσματα δε. Ξενοφερτη μεν, αλλα εχει αφομοιωθει τοσο που πολλοι δεν τοξερουν καν.
Χρόνια πολλά μικρέ μου ήρωα,παιδί φάντασμα, Θανάση. Πώς το έλεγε ο Χριστιανόπουλος; "Α, θανάση. Για ένα άλφα χάνουμε την αθανασία". Και ο Έρυξ στη Μαγιοπούλα: συνάντησα χτες την αθανασία. Μου είπε να την φωνάζω Νάνσυ. Θα τα πούμε και τηλεφωνικά.
Κάποιο παιδάκι εδώ μέσα το λένε Θανάση ε? Χρόνια του πολλά και καλά :)
Ευχαριστώώώ :)
Πάντως, άν θέλετε μπορείτε να με φωνάζετε κι εμένα Νάνσύ. Μ' αρέσει. Τις νύχτες τουλάχιστο :)
sine, ωραίος και διόλου άστοχος παραλληλισμός! Γώγου δεν είναι αυτό που έγραψες;
Δημοσίευση σχολίου