Βημάτιζε χρόνια πάνω-κάτω καπνίζοντας
Στις αίθουσες αναμονής της ζωής του.
Ώσπου του παρουσιάστηκε.
Λαμπερή, απαστράπτουσα.
Ένιωσε ένα γαργαλητό στο στομάχι.
Η ψυχή του σκαρφάλωσε ως τα χείλη
Και βγήκε απ' τα σπλάχνα του να δει.
Ο Τζώνης όρμηξε και την άρπαξε απ' τα μαλλιά....
Μα... ώ, του θαύματος!! Η ευκαιρία του
Φορούσε περούκα.
Σήμερα λέγεται μοναχός Ιωάννης.
5 σχόλια:
αναρωτιέμαι αν ο Τζόνυ ο φιγουρατζής άξιζε κάτι παραπάνω από μια περούκα-βλέπεις, το ζητούμενο είναι τι περιμένει καθένας απ' την ευκαιρία της ζωής του..η χειρότερη πρόθεση αξίζει την καλύτερη περούκα:))
Πόθεν έχρισες "φιγουρατζή" το Τζώνη;
Πόθεν έχρισες "κακοπρόθετο" το Τζώνη;
Μήπως είσαι ο Τζώνης;
Ηρθε ο Γιάννος από πέρα
με κουσαντιανή μαχαίρα
-γεια σου Γιανναρε
Γιάννο μη με κάνεις τόσο
σκότωσέ με να γλυτώσω
-Κατινάκι μου
Δε μπορώ να σε ξεχάσω
σα θυμούμαι τα φιλιά σου
-Κατινακι μου
Θέλεις να με παντρευτείς
μα εγώ ειμ' ενας μπεκρής
-Κατινακι μου
Δημοσίευση σχολίου