Άν εκνευρίζομαι ακόμη, να το παίρνετε για καλό. Ίσως σημαίνει κάτι.
Όμως και τα ξενερώματα, μου μετριάζουν, ώρες ώρες, την επιθυμία.
Κι είναι στιγμές που δεν απέχω και πολύ απ' το να τα γαμήσω όλα τη μάνα.
Νεκρός.
Ή ελεύθερος από αιτήματα και προσμονές.
Ώρα 4:45 του Αυγούστου.
Κι ο φέγγαρος ψηλά μαραμένος.
Θά 'θελα ν' αράξω κάτω μέχρι να βαρεθώ. Να φωτογραφίσω, να σημειώσω,
να δουλέψω χίλια δυο ενδιαφέροντα που δεν πρόλαβα.
"Νευράκια νευράκια;
-Πιάσε ένα ουίσκι ρε γαμιόλη..."
Αχ, κύριε blogger, άν αραδιάσω ένα κατεβατό χριστπαναγίες
θα μου το κατεβάσετε το blog;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου