Ώρα 5:04 του Φλεβάρη. "Υπάρχουν κάτι ξενύχτες..." Ξέχασα τα τσιγάρα μου στ' αμάξι. Όχι που καίγομαι να καπνίσω με τόσο μπούχτισμα απ' το πρωί, μα θα κολλούσε στη φάση ένα αναμμένο στο τασάκι, να φωτίζεται ο καπνός στην λευκή από λύπη οθόνη. Καθώς θα καιγόμαστε. Σε ύλη και σε χρόνο. "Και με φως και με θάνατον" που θά 'λεγε χαριτολογώντας ο μες στο κεφάλι μου ποιητής. Και καμιά τζούρα όταν αλλάζει ο καιρός στα παλαιώς και παλαιόθεν σπασμένα κόκκάλα της μνήμης. Τέλος πάντων... Μην το κάνω θέμα, απλά ξέχασα τα τσιγάρα μου στ' αμάξι...:)
Ώρα 5:15 του Φλεβάρη. "Ξενύχτες που σε κοιτάνε..."
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου