Στο περιθώριο λοιπόν κάποιας πολύ ενδιαφέρουσας συζήτησης με τον φίλο μου, εσκέφτηκα πως καμιά φορά γίνομαι συντηρητικός και μου τη σπάει ο εγωκεντρισμός (και δεν το συζητάω) των μπλόγκς. Παλιότερα γινόσαντο και τίποτα καλοί live τζερτζελέδες (απολύτως γενικής φύσεως) σε κανά τσατ. Τώρα άποψη σκέτη (ούτε σάλτσα ούτε μουστάρδα). Ψιλοεφημερίδα. Μαγνητοσκοπημένα νέα, μπαγιάτικες απαντήσεις.
Θα μου πεις καλή κι η τεχνολογία, κάποιοι άνοιξαν ορίζοντες.
Και θα μου πείς επίσης "ποτέ μη λες ποτέ". Τί; Μα φυσικά, κι εγώ αυτό λέω - και θά χεις δίκιο.
(Το κάνω λίγο σαν διάλογο, για να παραμυθιάζομαι...)
2 σχόλια:
Αφήστε το καλύτερα...
Χάλια το κάνατε.
(άμα θέτε, να σας φέρω μερικούς αναγνώστες ακόμα να συζητάτε, τιμαί λογικαί)
Να σκεφθείτε ότι χτές που έγραφα με αυτό το ουδέτερο στυλ μου, το ούτε αντρικό ούτε γυναικείο, νόμισα ξαφνικά πως ήμουν η Παναγιωταρέα!
Δημοσίευση σχολίου