ΠΡΕΖΕΣ ΥΠΑΡΧΟΥΝΕ ΠΟΛΛΕΣ..

Βγαίνεις απ' τη συγκατάβαση και πέφτεις στην άρνηση.

Πώς να σωθείς; Η σωτηρία της ψυχής είναι πολύ μεγάλο πράμα (θα ορκιζόμουν οτί έχει ελεφαντίαση.)

Σήμερα βαρέθηκα το Βυζάντιο. Υπάρχω δυτικός. Φορώ παπουτσικό adidas 150€ το ένα (300 το ζευγάρι) παντελονιά Levi's και υποκάμισο LACOSTE και κυκλοφορώ με γκομενάκι που του λες: "Πω ρε πούστη, τέλειωσαν και τα τσιγάρα μου" και σου απαντάει: "Αμαααν, τέλειωσαν και τα τσιγάρα σου." Μα τί έξοχος τζερτζελες!

Μιά "φωνή βοώντα εν τη ερήμω" δεν μου λέει τίποτα. Άν ήταν βοώντα εν τη ερήμω ΜΟΥ, ίσως κάτι νά λεγε. Εδώ συνοψίζω το νόημα της τέχνης (για σήμερα.)

Έχω κρίσιμα ερωτήματα:
1.Το κακό είναι να πλασάρεις τις απόψεις σου και κάποιοι να σε πληρώνουν γι' αυτό ή το να πλασάρεις απόψεις γενικώς;
2.Η μπλογκόσφαιρα είναι στρόγγυλη κι αυτή; Γυρίζει ή δε γυρίζει;
Αχ, δε μπορώ, θα σκάσω...

"Όχι κύριε/ια μου δεν μπορούμε να μιλάμε για ήθος. Κανένας μας... (Εκτός άν ανοίξω εγώ σχετική συζήτηση".) Γλυκιά μου μπλογκοbullet...

*Φωτο: Είμαι ο Μόγλης, σκοτώνω φίδια/πληκτρολόγια και λοιπά σαμιαμίδια
Είμαι ο Βόγλης, στάσου μύγδαλα/παίζω πιάνο μπουζούκι και κύμβαλα.