4. ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ
Bar NOSTRADAMUS κάπου στο Νότο. Είχε ένα φεγγάρι που έσπαγε όλες τις χειροπέδες των επιθετικών προσδιορισμών με τους οποίους προσπαθούσε η σκέψη μου να το ακινητοποιήσει. Στα μάτια των πιωμένων είχαν φυτρώσει ζευγάρια δέντρα. Απ' το ταβάνι κρεμόταν η πιό ανεκπλήρωτη προφητεία. Ο Γιώργος έφτιαχνε καραβάκια από χαρτοπετσέτες - ολόκληρο στόλο και τα πέταγε στον αέρα. ''Έχεις ξαναδεί καράβια να πετάνε;'' με ρώτησε χαμογελώντας. Κάποια στιγμή βγήκα έξω και γέμισα τα πνευμόνια μου με δυο βαθιές ανάσες από ανοιξιάτικο βράδι. Το πρώτο πράγμα που σκέφτηκα, όπως πάντα, ήταν: ''θα γράψω γι' αυτή τη νύχτα''. Κανά δυο ώρες αργότερα που επιστρέψαμε στο ξενοδοχείο, είπα: ''τώρα''. Κάθισα λοιπόν κάτω αλλά ως το ξημέρωμα δεν βγήκε τίποτα. ''Άι σιχτίρ -ψιθύρισα-. Και γιατί πρέπει στο κάτω κάτω να νοηματοδοτούμε τα πάντα; Άσε και μια φορά την συγκίνηση της ομορφιάς να πάει μόνη της, δίχως να παρέμβεις''.
Αργότερα συνειδητοποίησα πως ακόμη και εκείνη την ''άρνησή'' μου να γράψω, διά του παραπάνω κειμένου, την έκανα γραφή. Γι' αυτό σας λέω: άν είναι ώρες που μιλώ δίχως να λέω τίποτα, συγχωρήστε με' - είναι η εξάρτηση. Εξ άλλου δεν είναι ούτε όλες οι μαστούρες ούτε όλα τα γαμήσια πετυχημένα.
(Ιούνιος 2006 - άν θυμάμαι καλά. "Από τα απομνημονεύματα του Fred")
1 σχόλιο:
Ξέρεις κάτι πολλες φορές τα μεγαλύτερα νοήματα δίνονταιαπο λέξεις που γράφονται χωρίς ιδιαίτερο σκοπό..Απο νοήματα που αν και εκ πρώτης οψεως φαίνονται αδιάφορα δηλώνουν τις πιο βαθειές μας σκεψεις και επιθυμίες.Οπότε δεν χρειάζεται να απολογείσαι επειδή γράφεις κάτι που δεν σε ικανοποιεί ίσως αυτή να είναι η πιο αληθινή εκφραση του εαυτού σου.
Οπως αυτά που γράφω εγώ τώρα,εσένα μπορει να σου φανουν χαζομαρες(για να μην πω μια πιο βαρεια λέξη)ομως εμένα ήταν οι πρώτες σκεψεις που βγήκαν απο μέσα μου μόλις διάβασα την αναρτηση σου οπότε οτι και να σκεφτεις για μενα δεν χανουν την αξια τους.
Δημοσίευση σχολίου