Αρχαίο πνεύμα αθάνατο (ή όπως αναφώνησε κι ο επισκέπτης μας) ''Ooooh, immmmmortal ancient spirit"

Αγαπημένε μου αναγνώστη σου ζητώ προκαταβολικά συγνώμη για το γεγονός οτί θα ρίξω λίγο (και για λίγο) το επίπεδο του blog όμως αυτές τις ώρες οπού η χώρα, αλλά και εμείς οι ίδιοι, δοκιμαζόμαστε από απανωτά χτυπήματα, θα πρέπει να επισημάνω-υπενθυμίσω πως για άλλη μια φορά αυτό που θα μας σώσει είναι ο αρχαίος μας πολιτισμός.
Αφηγούμαι εν τάχει:
Εγγλέζος φίλος με τον οποίο γνωριστήκαμε στο chat της ιστοσελίδας: http://www.poueinaitaelginia-oeo.uk-gr/. επεσκέφθη τις προηγούμενες ημέρες για πρώτη φορά την χώρα μας. Πιαστήκαμε λοιπόν κάποιο βράδι σ’ ένα μπαράκι και συζητούσαμε περί ανέμων και υδάτων πίνοντας τις μπύρες μας. Κάποια στιγμή ο Άγγλος άρχισε να κάνει ειρωνικά και αρνητικά σχόλια για την Ελλάδα μας. Συμφωνούσα βέβαια σε όλα όσα έλεγε αλλά του πήγα κόντρα γιατί μου την έδωσε. (Ξέρετε… το «μανιάτικο» της φυλής που μας πιάνει όταν μας την λένε οι… ξένοι.)
Κουβέντα την κουβέντα η συζήτηση πήγε πολύ πίσω στον χρόνο. Σε Ιστορίες, παραδόσεις κλπ. Άρχισε να μου λέει για κάτι Αγγλοσάξονες και κάτι άλλες Ιστορίες Δέσμης (ή Γενικής Κατεύθυνσης, αν προτιμάτε.) Μου την έσπασε για τα καλά λοιπόν κι όπως ήμουν στην πέμπτη μπύρα, του λέω: «Εσείς βρε μαλάκα αν έρθετε σε επαφή με την δική μας παράδοση και τον δικό μας πολιτισμό, θα βαράτε μαλακία…»
Η συζήτηση σταμάτησε, περίπου, εκεί. Ο τύπος είχε ήδη γίνει γκολ καθώς τσάκισε καμιά 20ρια μπύρες και έτσι σηκώθηκε παραπατώντας και με αποχαιρέτησε καθότι την επομένη θα συνέχιζε με το γκρουπ του την, ανά την Ελλάδα, εκπαιδευτική περιοδεία του.

Η δικαίωση, τόσο η δική μου αλλά πρωτίστως της χώρας μας, ήρθε από τα πρωτοσέλιδα των έγκριτων εφημερίδων.



(Εντάξει, ψυχραιμία. Από παράσταση είναι.)