Ο δημοσιογράφος-παρουσιαστής καντηλιάζει την τύχη του επειδή ο υποψήφιος σαλταδόρος του έκτου ορόφου φούνταρε στο κενό μεν, κατά τη διάρκεια των διαφημίσεων δε.
Ο δημοσιογράφος-παρουσιαστής είναι ένας άνθρωπος με πάθος. Εσείς;
Το μικρό μηρμύγκι ισορροπεί και περπατάει πάνω στην βελόνα της σύριγγας.
Το μικρό μηρμύγκι είναι ένα ζώο με πάθος. Εσείς;
9 σχόλια:
Δεν νομίζω οτι η ισορροπία έχει κάποια σχέση με το πάθος.Τις περισσότερες φορές όταν υπάρχει το τελευταίο χάνεται το πρώτο.Εξάλλου εδώ το καημένο το μηρμύγκι διανύει μόνο του τον δρόμο πάνω στην βελόνα γι'αυτό και καταφέρνει να ισορροπήσει.Ας ήταν μια μηρμυγκίνα στην άλλη άκρη και μετά θα βλέπαμε κατα πόσο θα ισορροπούσε!!!Θέλω να πω οτι οταν είσαι μόνος χωρίς να δέχεσαι επιρροές απο κανέναν είναι εύκολο να φτάσεις στο τέλος του δρόμου και χωρίς να έχεις πάθος(μόνο πείσμα).Ο Δρόμος είναι ανοιχτός και χωρίς εμπόδια,αλλά τι νόημα θα έχει πια να φτάσεις στο τέλος εφόσον δεν θα υπάρχει κάποιος εκεί για να σε περιμένει;
Εάν δεν περιμένει κανείς στο τέλος της διαδρομής τότε το νόημα είναι οτι κατάφερες επιτέλους να τους ξεφύγεις.
Έκανες μια δύσκολη διαδρομή που δεν μπορούν να ακολουθήσουν αυτοί που αποφεύγεις.
"Ζήσε το μύθο σου στην άκρη της βελόνας"
Έγραψε ο εξ αριστερών απο τους δύο...
και συνεχίζει ο εξ αριστερών ...
άσε λοιπόν που ο υποψήφιος σαλταδόρος του εκτου ορόφου για παράδειγμα που έκανε το ταξίδι του απο τον έκτο μέχρι και το πεζοδρόμιο , θα είχε κάτι το διαφορετικό το ταξίδι εάν περίμενε κανείς στο τέλος της διαδρομής;
Ρεφενέ πάρτυ.Έφερε ένα ληγμένο από τη δεκαετία του '80 που έγραφε: "δεν είναι η πτώση που σκοτώνει,αλλά το ότι σταματάς απότομα".
Ο/Η ίδιος/α ανώνυμος:
Το ενδεχόμενο να μην θέλουν(όχι επειδή δεν μπορούν)να σε ακολουθήσουν αυτοί που αποφεύγεις δεν μπορεί να ισχύει; Οσο για το δεύτερο.Αν όντως περίμενε κάποιος στο πεζοδρόμιο ίσως και να μην αποφάσιζε ο σαλταδόρος να ξεκινήσει αυτή την διαδρομή ή ακόμα κι αν το έπαιρνε απόφαση οταν θα έβλεπε οτι κάποιος είναι εκεί γι'αυτόν(που ίσως δεν είχε καταλάβει ποτέ την παρουσία του)θα σκεφτόταν δυό φορές την πράξη του.Και που ξέρεις ίσως στο τέλος να κατέβαινε απο τiς σκάλες..
???Οταν λες ο εξ αριστερών εννοείς ο μελαχροινός;
πάλι καλά που είπες "ο μελαχρινός". Αν έλεγες "ο χοντρός" ή "ο γεματούλης" χαϊδευτικά θα έσκαγα απο το κακό μου. Πάντως ναι, εγώ είμαι ο εξ αριστερών ... ο μελαχροινός τέλος πάντων.
Κατ' αρχάς ανώνυμε/η δεν υπάρχει κάποιος που είναι μόνος και δεν δέχεται επιρροές από κανένα.
Κατά δεύτερον μια μηρμυγκίνα στην άλλη άκρη θα έκανε αυτό που λες, θα περίμενε. Μόνο που στο πρώτο παλαντζάρισμα του μέρμηγκα θ' άρχιζε τα ορθολογιστικά και τις τετράγωνες λογικές οπότε θα περίμενε το πρώτο κουνούπι (διαθέτων φτερά) να πετάξει ως εκεί και να την πάρει ασφαλώς. (Η ασφάλεια είναι πάθος; Ίσως.) Τό 'χουμε δει το έργο και πάνω μας και γύρω μας. Αλλά ας μην το κάνουμε τώρα ερωτοδικείο.
Επιπλέον το θέμα δεν είναι κάποιος/κάποια να σε περιμένει στην άκρη της διαδρομής. Μάλλον να βρεθείς μαζί του/μαζί της στην πορεία και να συνεχίσετε είναι το θέμα.
Γιατί η μοναξιά δεν είναι ένα είδος ασφάλειας;Οταν επαναπαύεσαι σ'αυτά που έχεις ή δεν έχεις δεν είναι σαν να παραιτείσαι απο το πάθος(για ζωή,για οτιδήποτε);Και η καημένη η μηρμυγκίνα τι να κάνει θα περιμένει αλλά ως πότε;Και πολύ περισσότερο αν ο μέρμιγκας έχει αφοσιωθεί στον στόχο του(να φτάσει στο τέλος της διαδρομής)παραβλέποντας οτι υπάρχει γύρω του.Έντομο είναι και η μηρμιγκίνα πόσο να αντέξει;Απο το τίποτα καλό και το κουνουπάκι!
Οπως κατάλαβες είμαι εκπρόσωπος του φεμινιστικού κινήματος!
Δημοσίευση σχολίου