5.10.10

Κάτω απ' τα χαμόγελα και τους καπνούς των άστρων...
Γυαλισμένα μάτια, φωνές τσιγάρων, φλεγόμενες σάρκες
Φεγγάρι παρδαλό
Χλιμιντρίσματα κοριτσιών καλπάζουν στη νύχτα

...Πετιέται μια στιγμή η καρδιά "Τί ωραία που κρύβομαι μέσα στο σώμα"
και ξαναπέφτει στη μελαγχολία της
αφήνοντάς το να βγάλει αυτό το φίδι απ' την τρύπα.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

ΟΙ ΑΝΑΓΝΏΣΤΕΣ ΜΑΣ ΠΕΘΑΊΝΟΥΝ ΠΡΌΩΡΑ.
(Σε αυτό οφείλονται και τα μηδενικά στα σχόλια)