12.9.10

Ταξιδιάρικος καιρός τελευταία,
χθες βράδυ ήρθα βόλτα
στα μέρη σου,
πρώτα ο καλύτερος σου φίλος,
με θυμόταν ακόμη ,ο μπάσταρδος
-υποσχέθηκε βέβαια να μην μιλήσει-.
Πάντα φλώρος.
Μετά σιγά σιγά τη γειτονιά
η κολλητή σου,
ενα στόμα η ρουφιάνα
αλλά δεν πρόλαβε, άρχισα να τρέχω
κρύφτηκα στο γωνιακό μαγαζί
-δεν μπορεί θα φανείς και εσύ-
σκέφτηκα
... μετά
με κοιτάς
εσύ μισή φαινόσουν
δεν με πίστεψες
"σιγα μην είναι αυτός" σκέφτηκες
ασε που εσυ
δεν με πίστευες γενικότερα.

Σκατά λοιπόν
...
ούτε στα όνειρα σε έχω.
ά καλημέρα
πάω συσκευαστήριο.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

ΟΙ ΑΝΑΓΝΏΣΤΕΣ ΜΑΣ ΠΕΘΑΊΝΟΥΝ ΠΡΌΩΡΑ.
(Σε αυτό οφείλονται και τα μηδενικά στα σχόλια)