28.6.10

Ευρήματα Χ2 (ψάχνοντας στο παρελθόν το αέναο παρόν του ανθρώπου με τα δαιμόνια)


Eίμαστ' όλοι πολύ μικροί. Δίχως φίρμα.
Μπουλούκια μας λένε. Άγνωστοι θεατρίνοι.
Ένας Μίμης, η Κατινίτσα, κάποια Ίρμα
κι άλλοι πολλοί ακόμα θλιμμένοι Αρλεκίνοι
{...}
Ποιός ξέρει αλήθεια καθενός ο πατέρας
πόσα όνειρα ωραία για το γυιό του είχε πλέξει!
Να γινόταν της επιστήμης αστέρας!
Μα αυτός στο ζάρι τη ζωή του έχει παίξει

Δεν υπάρχουν σχόλια:

ΟΙ ΑΝΑΓΝΏΣΤΕΣ ΜΑΣ ΠΕΘΑΊΝΟΥΝ ΠΡΌΩΡΑ.
(Σε αυτό οφείλονται και τα μηδενικά στα σχόλια)