19.12.09

5 σχόλια:

Χ2 είπε...

χμμμ...υπάρχει κάποιο κείμενο που πρέπει να γράψει ο αναγνώστης;

Ένας εκ των Δυο! είπε...

Που πρέπει, όχι. Που θέλει, ελευθέρως..:)

Χ2 είπε...

1. Αν ο όρος "αναβίωση" του ρεμπέτικου σημαίνει κάτι, νομίζω ότι ο Σιδηρόπουλος ήταν πολύ πιο κοντά στη σημασία του, απ' όσο οι διάφορες ρεμπέτικες κομπανίες, οι οποίες όπως έχω αναπτύξει και σε άλλο μου σύγγραμμα υπήρξαν βλαβερές για το λαϊκό τραγούδι και πληκτικές αφόρητα. Εξαιρώ τα Παιδιά απ' την Πάτρα.
2. Εκείνο που θεωρώ λαθος του ήταν ότι κατηύθυνε στον Στέλιο Βαμβακάρη στην επιμιξία μπλουζ και ρεμπέτικου σύμφωνα με τη λογική "εσύ είσαι γιος του Μάρκου, εγώ εγγονός του Ζορμπα, μαζί θα κάνουμε το ελληνικό μπλουζ". Το αποτέλεσμα είναι ότι ο Στέλιος το πήρε απολύτως τοις μετρητοίς και ενώ είναι εξαιρετικός μουσικός και συνθέτης, έχει να γράψει λαϊκά τραγούδια για χρόνια. Αντιθέτως έχει μαζέψει πολύ υλικό από τα ενδιάμεσα δωδεκάμετρα με μπουζούκι. Πολύ θα ήθελα να μου άρεσαν, πιστέψτε με.
3. Τον Σιδηρόπουλο τον είδα δυο φορές. Η μία ήταν σε ένα φεστιβάλ του ΠΑΣΟΚ στη φοιτητική εστία ζωγράφου. Ωραία εμφάνιση και απέναντι έπαιζε τζαζ ο Ανδρέας Μικρούτσικος...Ο τέμπορα Ο μόρες...Η άλλη, μάλλον η πρώτη, ήταν το 1984 ή 85 σε μια αλάνα στα Γιάννενα, με τους Απροσάρμοστους. Ο Παύλος τραγούδησε την μισή συναυλία, ήτανε λιώμα, άλλα παίζανε, άλλα τραγουδούσε, και μετά από λίγο τον "απέσυραν". Το δεύτερο μισό έγινε χωρίς αυτόν, και από τότε, σ' αυτό το γαμημένο δεύτερο μισό έχουμε μείνει.

Ένας εκ των Δυο! είπε...

Μπορεί να σε πετάξει τόσο έξω απ' τα νερά σου μια "κατεύθυνση" - έστω κι άν την πίστεψες; Μου φαίνεται λίγο τραβηγμένο, δεν ξέρω ωστόσο...

Που είχαν συνεργαστεί; Με τους Ρομαντικούς Παραβάτες νομίζω ε; Στα τελευταία του Σιδηρόπουλου άν δε κάνω λάθος.

Χ2 είπε...

Ναι, στο η Φαντασία στην Εξουσία...Από εκεί άρχισε η ιστορία με τον Τζον Λι Χούκερ στη Νίκαια το 1950...

ΟΙ ΑΝΑΓΝΏΣΤΕΣ ΜΑΣ ΠΕΘΑΊΝΟΥΝ ΠΡΌΩΡΑ.
(Σε αυτό οφείλονται και τα μηδενικά στα σχόλια)