3.12.09


Μετ’ εμποδίων συνεχίζεται η κίνηση στην καθημερινότητά μας κυρίες και κύριοι. Αφήστε τα όνειρα στη μέση του δρόμου, κατεβείτε και συνεχίστε με τα πόδια. Όλαι αι κεντρικαί αρτηρίαι –και ιδίως αυτή που καταλήγει στην οδό Μέλλοντος, παρουσιάζουν traffic και εμφανή αναστάτωση. Αφήσατέ τη λοιπόν και σπεύσατε να ενοικιάσετε το Παρόν σας.
Ο άνεμος αισιοδοξίας που έφερε στη χώρα η εκλογή Σαμαρά (ο οποίος ως ΥΠΕΞ την περίοδο του Γιούγκικου πολέμου καλόβλεπε πρόταση του Μιλόσεβιτς για κοινό ντού στα Σκόπια και μοιρασιά της περιοχής) καταλαγιάζει και η ζωή ξαναβρίσκει τον αιωνιόθεν χαμένο ρυθμό της. Τώρα πάντως που το σκέφτομαι, βρίσκω υπέροχο το νά ‘χαμε εμπλακεί στον Γιούγκικο εμφύλιο. Θα μας περίμεναν αμερικανονατοικές βόμβες στη γωνιά και τελωνοφύλακες στο Τσίλι. Κι εδώ που τα λέμε, ένα γερό ταρακούνημα το χρειαζούμαστε. Θέλουμε νέα έπη σύντροφοι. Η Ιστορία έχει κολλήσει. Δεν θέλουμε νέες ιδέες. Θέλουμε επαναφορά της Μεγάλης Ιδέας. Τέλος πάντων, ο εθνάρχης γερό-Καραμανλής (President of the Democracy τότε) ήταν αυτός που ουσιαστικά τον ξεθέσωσε ως επικίντυνο και έτσι παραμείναμε στη μιζέρια μας να γυαλίζουμε άοκνα τ’ αρχαία μας τα λούσα. Και τσούπ, πρόεδρος ο Αντόνιο Σάμαρανκ. Αθάνατος στην κυριολεξία. Και να πω την αλήθεια ήθελα χρόνια τώρα να δω έναν ηγέτη Δεξιάς με την κλασική δεξιόφρονα χωρίστρα στο μαλλί.


Η νέα, σικάτη κι ωραία κυβέρνησις Γεωργάκη πάλι, ούτε που ξέρω τί κάνει. 1,5 χρόνο πιά χωρίς τηλεόραση και 2 χωρίς εφημερίδα, έχω χάσει τα σημαντικότερα γεγονότα και αλλαγές της σύγχρονης ιστορίας μας. Στο ίντερνετ δε, ξεχνάω να ενημερωθώ καθώς με απορροφούν τα μπλόγκς και οι τσόντες κι άμα εκσπερματώσεις μία ποιός γαμεί μετά τα άρθρα, τις απόψεις και τα νέα. Είμαι πεζός σύντροφοι, το ομολογώ. Κι από αυτό εδώ το Βήμα της Πέμπτης βροντοφωνάζω: «Εμείς εδώ στα σύνορα θα πάρουμε τη νίκη/γαμιέται η Αθήνα και η Θεσσαλονίκη.»


Διά να μην παρεξηγηθούμε, η σημαία της δευτέρας φωτο, ήτο τοποθετημένη αναπόδως κατά την τελευταία 25η Μαρτίου έξω από κομμωτήριο. Για την αναποδιά ευθύνεται η ίδια η κομμώτρια και όχι οι παρεατηρητές. Γνωρίζουμε ονόματα, διευθύνσεις κλπ. και αναμένουμε τη στιγμή της εκδίκησης!!


Δεν υπάρχουν σχόλια:

ΟΙ ΑΝΑΓΝΏΣΤΕΣ ΜΑΣ ΠΕΘΑΊΝΟΥΝ ΠΡΌΩΡΑ.
(Σε αυτό οφείλονται και τα μηδενικά στα σχόλια)