Blog-Επιταγών

Kαλησπέρα κυρ Νίκο. Ώρα 4:05 του Δεκέμβρη.
Τά μαθες; Χαμός, της πουτάνας
στην Ελλάδα. Τέλος πάντων

...Μπήκα στο χορό των αναρτήσεων όχι γιατί θα πω κάτι αλλά γιατί νομίζω οτί έχω κάτι να πω. Άσχετα που δεν θα το πω.
Το λοιπόν σκέφτομαι πως ώρες ώρες με το τσιγάρο μετράς το χρόνο.
Άσε που είδα στ' όνειρό μου πως επισκέφτηκα το μνήμα μου και μου άναψα κερί. Μυστήρια πράγματα. Πίσω απ' το μωβ φεγγάρι κρυβόταν ένας Κένταυρος, κάτι 8χρονα γυφτάκια με τσιγάρο στο στόμα βουτούσαν γυμνά μες στο εικονοστάσι. Κι εγώ ήμουν νεκρός και ζωντανός ταυτόχρονα. Κάτι 8χρονα γυφτάκια με τσιγάρο στο στόμα βουτούσαν γυμνά μες στο εικονοντάσι. Στο συντριβάνι του νεκροταφείου οι ποιητές δήλωναν πως η ζωή είναι αγώνας και καλύτερα που πέθανα αλλά εγώ ζούσα. Μετά λέει χαμογέλασα. Ήμουν όμορφος και πάνω απ' το κεφάλι μου πετούσαν ψόφιες πεταλούδες...

Βαρέθηκα φτάνει. Του φέγγαρου το φως μαραμένο κυρ Καρούζο. Εις άλλους Αύγουστους οι στύσεις φωτός. Ώρα 04:22 του Δεκέμβρη. Την κάνω για ύπνο. Το πρόχειρο αποθηκεύει αυτόματα. Καλή δουλειά. Αστειεύομαι...