17.12.08
Εγώ ειμί το φως και η αλήθεια. Ο πιστεύων εις εμέ καν αποθάνη ζήσεται...
Είδα χθες προχθές σε δελτίο ειδήσεων τον Νταλάρα να τραγουδάει σε εκδήλωση με κάτι ιδρύματα για την καταπολέμηση του τσιγάρου. Και μιλούσε και στα μικρόφωνα στη νεκρή ζώνη του νευρικού μας συστήματος για τις βλαβερές συνέπειες του καπνίσματος. Απ'όλα θα μας σώσει ο άνθρωπος. Όπου του ζητηθεί. Σαν τον Ράμπο ένα πράμα που τον ξεσηκώνουν τρεις και λίγο από κάτι μοναστήρια της Βιρμανίας για αποστολή. Οι ήρωες του Χόλυγουντ κι εσύ αγόρι μου. Bono μας, ε Bono μας...
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
3 σχόλια:
έλα, έλα! μην ακούω αηδίες! σου εφταιξε ο άνθρωπος επειδή εσύ είσαι παλιοκαπνιστής! απαίσιε! ορίστε μας! άντε και τα πήρα στο κρανίο τώρα, χριστουγεννιάτικο!
και τι σε πειράζει εσένα ρε το μοναστήρι στη βιρμανία;ε ; σου έφταιξε σε τίποτα;
ορίστε μας!
πότε θα 'ρθεις αθήνα μωρό μου;
Although from different places, but this perception is consistent, which is relatively rare point!
α, και καλή χρονιά, και τα ξαναπήρα στο κρανίο!
ψεύτη! δεν μπορείς εσύ να είσαι και το φώς και η αλήθεια, διότι, είναι θέμα ονομασίας, είσαι το ένα από τα δύο!
διάλεξε να τελειώνουμε!
Δημοσίευση σχολίου