Blog-Επιταγών

γ’
«Σ’ εκείνους που απομονώνουν στο δυνατότερο συναίσθημα δίχως να νοιάζονται αν οι γύρω-τριγύρω καταστάσεις συνηγορούν. Σ’ εκείνους που παιδεύουν τη σκέψη τους πάνω στον έρωτα και την αγάπη προσπαθώντας να δημιουργήσουν στεγανά γύρω απ’ την ψυχή και το σώμα τους κι όμως εύκολα σε μια βραδιά θα τα γκρέμιζαν όλα. Σ’ εκείνους που πήραν αποφάσεις…

Κάποτε ένας φίλος μου είπε: ’’Δεν μου αρέσει αυτή η εικόνα για τον εαυτό μου. Θα την αποτάξω’’. ’’Δύσκολο’’ του λέω. –’’Όπως με κόπο την έχτισα τόσα χρόνια, με κόπο και θα την αποδομήσω’’
–’’Δεν διαφωνώ, όμως να ξέρεις πως τόσα χρόνια μετά, αυτόν τον κόπο της αποδόμησης μόνο εσύ θα τον καταλάβεις. Βία κι ένας δύο (γιατί δεν είναι παραπάνω αυτοί) που σε ξέρουν απ’ έξω κι ανακατωτά. Αν μπορείς να παλέψεις μόνος, ξεκίνα.’’
Μου πήρε βλέπετε χρόνια και χαμένους έρωτες να εννοήσω εκείνο το: ’’ότι πέρασε καλώς πέρασε’’ του ποιητή. Μου πήρε χρόνια να καταλάβω πως ακόμα και στις πιο άσχημες, παιδικές ή μή, μνήμες μας, υπάρχει η πλευρά της ευλογίας.

Μια πιθαμή παραμέσα απ’ την αυτοκαταστροφή, αγγίζεις τον σεβασμό προς τη ζωή σου.»