Ο πολιτισμός είναι μια αηδία (ναι)
Τίποτα (ναι)
Κι οι λέξεις μας –έστω κι αν είναι οι τελευταίες- (ναι)
Ποτέ δεν κλείνουν κάτι (ναι)
Οι λέξεις αφήνουν ενδεχόμενα (ναι)
Φρονώ οτί η τελευταία μας λέξη (ναι)
Δεν πρέπει ποτέ νά ‘ναι λέξη (ναι)
Πυροβόλα με, φύγε ή σφίξου πάνω μου, παράτα με, γάμησέ με, βάλε μου φίμωτρο, πέτα με απ’ τον γκρεμό, χέσε με, στείλε με για τσιγάρα, βάλε μου κάτι να πιώ, βρίσε με, σπάσε μου την μάπα, αγκάλιασέ με, κλείσε τα μάτια σου και ψάξε με, φίλα με, φτύσε με…
…Κατάλαβε όμως πως η αλήθεια… τις βλέπω βρε πουλάκι μου τις δύο πλευρές του νομίσματος∙ …κατάλαβε όμως κι εσύ πως είναι στιγμές, περιστάσεις, σταυροδρόμια (πες το όπως θες) στη ζωή μας, που η αλήθεια δεν σηκώνει και τις δύο της όψεις. Ζητάει μαχαίρι να κόψεις την μια και μαχαίρι να υπερασπίσεις την άλλη. Μη μου σπας λοιπόν τ’ αρχίδια με δαύτες γιατί τις νύχτες δυσκολεύομαι να κοιμηθώ…
* Η πινακίδα από τα πρώτα χωριά της Ξάνθης ή τα ενδιάμεσα της καρδιάς μας…
Τίποτα (ναι)
Κι οι λέξεις μας –έστω κι αν είναι οι τελευταίες- (ναι)
Ποτέ δεν κλείνουν κάτι (ναι)
Οι λέξεις αφήνουν ενδεχόμενα (ναι)
Φρονώ οτί η τελευταία μας λέξη (ναι)
Δεν πρέπει ποτέ νά ‘ναι λέξη (ναι)
Πυροβόλα με, φύγε ή σφίξου πάνω μου, παράτα με, γάμησέ με, βάλε μου φίμωτρο, πέτα με απ’ τον γκρεμό, χέσε με, στείλε με για τσιγάρα, βάλε μου κάτι να πιώ, βρίσε με, σπάσε μου την μάπα, αγκάλιασέ με, κλείσε τα μάτια σου και ψάξε με, φίλα με, φτύσε με…
…Κατάλαβε όμως πως η αλήθεια… τις βλέπω βρε πουλάκι μου τις δύο πλευρές του νομίσματος∙ …κατάλαβε όμως κι εσύ πως είναι στιγμές, περιστάσεις, σταυροδρόμια (πες το όπως θες) στη ζωή μας, που η αλήθεια δεν σηκώνει και τις δύο της όψεις. Ζητάει μαχαίρι να κόψεις την μια και μαχαίρι να υπερασπίσεις την άλλη. Μη μου σπας λοιπόν τ’ αρχίδια με δαύτες γιατί τις νύχτες δυσκολεύομαι να κοιμηθώ…
* Η πινακίδα από τα πρώτα χωριά της Ξάνθης ή τα ενδιάμεσα της καρδιάς μας…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου