Συλλέκτης στιγμών

Μια νύχτα μου ΄δειξες καρδιά μου
το αγαπημένο σου αστέρι
έκανα να έρθω πιο κοντά σου
και εσύ μου άπλωσες το χέρι

Μετά μου ζήτησες μια χάρη
"ότι μου λείπει, θέλω να 'σαι"
και εγω σε πήρα αγκαλιά μου
και σου πα πια να μην φοβάσαι

εσύ στην άμμο να κρυώνεις
και εγώ στο βράχο σύντροφός σου
άκουγα να χτυπάει η καρδία σου
και ζεσταινόμουν απ το φως σου

στην αγορά για λίγα φράγκα
πρώτη του Μάη με πουλούσες
"πάει κι αυτός , σιγά το πράγμα ..."
σ΄ άκουσα που μονολογούσες.

Γυρίζω γύρω απ τον εαυτό μου
σταμάτησα να κάνω σκέψεις
σαν σκύλος που έμεινε στη σκάλα
και περιμένει να επιστρέψεις


Πάλι ο άλλος.